Alle tinten van Drusilla Foer: "Ik vind het leuk om met het onverwachte om te gaan."

"Frisheid en vreugde": dat is het stijlkenmerk van Parla con Dru, de nieuwe show van Drusilla Foer, die de Toscaanse zangeres, actrice en schrijfster donderdag om 21.00 uur op het podium brengt op de charmante Piazza Malatestiana in Longiano, voor een avond vol zelfvertrouwen, liedjes en improvisatie. "Het is alsof je buiten een bar zit te kletsen," zegt de artieste, een waar stijlicoon, "ondersteund door een koffie met sambuca waar ik een sprankelend gevoel van krijg." Een helder en zelfspottend portret dat de geest van het format perfect samenvat: een live ontmoeting, een balans tussen humor en oprechtheid, waarbij het tempo wordt bepaald door vragen van het publiek en de flitsen van een protagonist die van onvoorspelbaarheid haar handelsmerk heeft gemaakt. Geen setlist, pure improvisatie: hoe bereid je je voor op elke avond? Ik bereid me helemaal niet voor, ik kom gewoon als een kamikaze het podium op! Ik ben dol op improvisatie. Als ik op het podium sta, hoop ik altijd dat er een kabel knapt, dat er iemand valt: ik vind het leuk om met onverwachte dingen om te gaan. Maar als je als artiest oprecht probeert te zijn, zit daar veel van in, van wie je bent.

Geeft hij zichzelf bloot aan het publiek, zonder vangnet?

Ja, het idee om open te staan voor vragen van het publiek, zonder te weten waar het naartoe gaat, boeit me en ontspant me tegelijkertijd. Ik stel me liever open voor de nieuwsgierigheid van anderen, dan dat ik mijn eigen overtuigingen naar voren breng.

Wat is de beste en meest brutale vraag die ze je stelden?

De mooiste was van een jongetje dat me vroeg hoe hij zich moest gedragen als hij verliefd werd. Ik antwoordde: focus op vriendelijkheid. De meest brutale? Een meisje kwam het podium op en vroeg me hoe oud ik was... Ik zei tegen haar moeder dat ze haar onmiddellijk terug moest brengen!

In oktober zien we haar weer in het theater in 'Frida Opera Musical', een ambitieuze productie gewijd aan Frida Kahlo, geregisseerd door Andrea Ortis.

"Het is een zeer intelligente tekst, die een diepgaand portret schetst van deze buitengewone kunstenares, en verder gaat dan haar popimago."

Je speelt de rol van La Catrina, een iconisch personage uit de Mexicaanse cultuur: hoe pak je deze rol aan?

Ik stel mezelf ten dienste van de regisseur en het team. Ik werk bijna altijd zelfstandig, maar hier krijg ik te maken met een mechanisme dat groter is dan ikzelf en mijn artistieke overtuigingen. Het is een stimulerende uitdaging: de laatste keer dat ik mezelf zo vertrouwde, was bij Tutto chiede salvare (de Netflix-serie die onlangs de Nastro d'Argento won, red.), een ervaring die gepaard ging met krachtige emoties.

Vanaf januari gaat hij weer op tournee met "Venere Nemica", geïnspireerd door "Cupid and Psyche". Vijfennegentig uitverkochte voorstellingen. Wat is het geheim?

Ik twijfel niet aan mijn succes; ik reflecteer liever op de grenzen die ik moet verleggen. Met Venere Nemica heb ik geprobeerd een nieuw emotioneel kanaal bij het publiek te openen. Vergeleken met Eleganzissima (haar vorige show die een kaskraker was, red.) is het een 'crunchy' show, maar ook sarcastisch, soms wreed. Daarom waardeerde ik de ontvangst door het publiek des te meer, omdat ik er hard voor heb moeten werken om ze voor me te winnen.

Houdt u ervan uzelf voortdurend uit te dagen?

Ik voel me bevoorrecht dat ik zoveel 'tinten' van mezelf kan uiten. Ik verveel me dood, dus – terug naar Longiano – ik hoop dat de vragen zo indringend mogelijk zijn. Op het podium zal het zijn alsof je kookt terwijl je met vrienden praat. En zelfs met vijanden, God zegene hen!